oh boy, oh boy

Hallo!
Tijdje alweer niet van me laten horen zeker?
Zal weer bij het begin beginnen.
Vorige weekend was ik natuurlijk in Lima om Janjoris, ook vanwege z´n verjaardag, weer even op te zoeken. Wij zijn zaterdag naar Paracas geweest, 3 uur rijden van Lima. We kwamen er savonds aan, hebben niet veel gedaan, lekker optijd naar bed, om smorgens vroeg (8 uur) weg te gaan naar het eilandje bij Paracas. Heeeeeeel mooi! Daar ga je dan heen met een speedboot, vol met touristen uiteraard, en vaar je om heel het eilandje heen. Heel mooi met heel veel vogels, heel veel zeeleeuwen en pinguins!!! Echt supergaaf om te zien, zo schatrig hoe ze waggelen. We hebben ze ook zwemmend in het water gezien! Ook heel leuk! Ik heb de foto´s weer op mijn space gezet!!
Na het eilandje hebben we nog ff gezond op het strand in Paracas. Eind van de middag zijn we terug naar huis gegaan. Daar even Janjoris z´n verjaardag gevierd en toen weer naar bed, want om 5 uur moest ik al weer weg naar Cusco...Ging snel voorbij dus, maar was wel erg leuk!!
3 week van April komt Janjoris een week naar Cusco voor zijn werk, dat is dus weer iets om naar uit te kijken!

Afgelopen week weer een week met veel stage en spaanse les. Hier volgt een stukje uit mijn stagewerkplan die ik moet maken voor school, zo krijgen jullie een beter beeld van me stage!(ga er maar weer even voor zitten...)
Ik loop stage in Centro Juvenil Marcavalle (C.J.M.). C.J.M. is geen jeugdgevangenis, maar een heropvoedingsinstituut. Ze hebben bijvoorbeeld geen cellen waar de jongens inzitten en zo af en toe hebben ze uitstapjes buiten de deur.
C.J.M. is alleen voor jongens, die er wel verplicht zitten via justitie. De maximale verblijftijd is 3 jaar. Daarna gaan ze zonder verdere begeleiding het echte leven weer in. Op dit moment zitten er 73 jongens hier, wat af en toe ook op kan lopen tot 100, maar dan zitten ze toch echt wel overvol.
De jongens zitten er voor verschillende delicten zoals: moord, verkrachting, berovingen en andere geweldsdelicten.

Er is een vaste dagstructuur in het instituut. ´s Ochtends hebben ze les van 8.00 tot 12.00. Qua educatie hebben ze 3 niveau´s: Primaria (te vergelijken met het basisonderwijs), Secundaria (te vergelijken met het voortgezet onderwijs), en Centro Education Ocupation (CEO), wat een beetje te vegelijken is met het mbo.
De klassen zijn niet ingedeeld in leeftijd, maar in niveau. Veel jongeren komen van buiten Cusco, uit arme (risico) gezinnen, waar onderwijs niet altijd gewoonlijk is. Veel jongens lopen dus heel erg achter en moeten soms gewoon bij het begin beginnen.

´s Middags hebben de jongens tallers, workshops. Hier worden ze ingepland. Er zijn een aantal tallers waar de jongens voor hun CEO kunnen leren. En na verloop van tijd kunnen ze een soort diploma daarvoor krijgen. Wat natuurlijk erg belangijk kan zijn voor hun toekomst. De verschillende tallers zijn: Schoenenmaker, meubelmakerij, klerenmaker en ceramica (handenarbeid). Alles wat ze maken in de tallers is voornamelijk voor eigen gebruik. De tallers worden geleid door profesoren (leraren). Naast de tallers die verplicht zijn voor een aantal jongens, zijn er nog andere activiteiten voor de rest van de jongens. Die worden veelal gerund door vrijwilligers, waar er hier veel van zijn De meeste vrijwilligers geven Engelse les. Andere geven wat ze willen en wat interessant is voor de jongens. Die lessen zijn erg vrijblijvend. Elke keer voordat die lessen beginnen, moet de psycholoog de jongens bijelkaar gaan zoeken, om een klasje te vormen.
Tussen 12 en 1 uur eten ze lunch, wat word klaagemaakt door een groep jongens, die geen lessen hebben en een kok.

Op donderdagmiddag en zondag is het voor de famillie van de jongens mogelijk, de jongens te bezoeken. Mocht de familie ver van hier wonen, is het voor hun mogelijk, te komen wanneer het hun uitkomt.

Er is hier redelijk veel vrijheid en toegestaan. Sowieso is er niet heel veel beveiliging. Maar het is dan ook geen gevangenis. Alles ligt ook open en bloot in de tallers, zoals scharen, mesjes en hamers. De leraren van de verschillende tallers letten natuurlijk wel op, maar het is wel opvallend, vind ik.
Ook lopen de jongens redelijk vrij in en uit de lessen en de tallers. Ze worden niet altijd aangesproken als ze vaak weglopen.
De jongens kunnen in het algemeen goed met elkaar overweg. De meeste vechtpartijen zijn meer stoeipartijes en lopen bijna altijd wel goed af.

C.J.M. is een heropvoedingsinstituut waar de jongeren verplicht zijn een bepaalde tijd te verblijven. Het doel is wat in de naam van de instelling terug te vinden is: heropvoeden van de jongens. En het is natuurlijk eigenlijk de bedoeling dat als de jongens hier uitkomen, ze op het rechte pad blijven en gaan studeren of werken. Nu moet ik zeggen dat ik vind dat er weinig aan gedaan word aan de belangrijke aspecten van heropvoeding, zoals sociaal gedrag, wat hoort wel en wat niet, agressiebeheersing enz. De jongens gaan naar school en hebben workshops. Waar ze alleen de standaard dingen leren zoals rekenen en taal.
Het is ook niet verwonderlijk dat veel van de jongens, als ze hieruit komen terug vallen in hun oude leventje. Hier gaat alles goed, vanwege de structuur die ze hebben en de aandacht van de leraren en de psycholoog. Ik denk wel dat de meeste wel op het rechte pad willen blijven, maar dat dat gewoon heel erg moeilijk is, zonder de structuur en de mensen die in hen vertrouwen. Ook komen ze vaak weer terug in de risicogezinnen en arme wijken en plaatsen waar ze weinig toekomst hebben.

Voor de rest kan ik over dit instituut vertellen dat ze toch niet al te veel geld hebben. De gebouwen zien er redelijk armoedig uit, met verschilferde verf en kapotte ramen. Als het hard regent begint het op verschillende plaatsten te lekken. Hoewel dit allemaal wel normaal is voor hier in Peru, zijn het niet de beste omstandigheden om les te geven en om te leren. Als het koud is moeten ze met jassen en sjaals in de klas zitten.
Geld voor nieuw spelmateriaal is er ook niet veel. Op dit moment hebben ze ook geen leuke spelletjes. En de sportmaterialen zijn ook verouderd. Dit soort spullen komen meestal van de vrijwilligers die hier komen en geld hebben ingezameld. Ook hebben ze niet veel geld voor schriften en ander les materiaal.


Afgelopen weekend heb ik rustig weekendje gehad. Zaterdag naar 2 markten geweest, om een winterjas en boxen voor me cd-speler te kopen (doet t nog steeds mo ;) ) Vrijdag en zaterdag uiteraard weer uitgeweest, helaas was er vanuit de school geen salsa les afgelopen vrijdag.
Zondag met Louise eigenlijk van cafetje naar cafetje gehopt, en tussen door nog ff een filmpje gekeken, ook in een cafetje...
Ja en af en toe lijkt het hier in Cusco een grote soap! Iedereen gaat vreemd, en dan bedoel ik niet alleen de Peruanse mannen die meerdere vriendinnen er op na houden, maar ook de Nederlanders hier!:p En alle roddels gaan nog sneller dan in een gemiddeld dorp!Nou ja het maakt het ook allemaal wel gezellig hoor, en daarom wil ik hier ook nog laaaaaaang niet weg!
Vrijdag hebben Louise en ik een date met stelletje Peruanen! Ons excuus: om ons Spaans bij te houden, want er zijn veel te veel Nederlanders hier, zo leer ik het nooit!
En Zaterdag gaan Louise en ik, en mischien nog 2 Nederlandse meiden, naar Urumbamba voor een weekendje! Schijnt daar ook erg mooi te zijn!

Later weer meer!
xxx Bette